از هر متخصص امنیت سایبری که بپرسید به شما خواهد گفت ضعیف‌ترین و آسیب‌پذیرترین حلقه در زنجیره امنیت، انسان‌ها هستند. ما می‌توانیم پیشرفته‌ترین نرم‌افزار را برای حفاظت از سیستم‌های کامپیوتری توسعه دهیم، سختگیرانه‌ترین سیاست‌های امنیتی را به کار گیریم و کاربران را به بهترین شکل آموزش دهیم؛ با این حال، تا زمانی که اجازه دهیم حس کنجکاوی و طمع ما بدون توجه به پیامدها تصمیم‌گیرنده باشند، ممکن است هر لحظه با تراژدی تروجان خودمان روبه‌رو شویم.
جمله «یک کامپیوتر امن، یک کامپیوتر خاموش است»، هوشمندانه اما نادرست است
یک جمله معروف است که می‌گوید: «یک کامپیوتر امن، یک کامپیوتر خاموش است.» جمله هوشمندانه‌ای است، اما نادرست است. یک مهندس اجتماعی می‌تواند شما را متقاعد کند وارد دفتر کار شده و کامپیوتر خود را روشن کنید.
مهاجمی که در پی به دست آوردن اطلاعات شما باشد، می‌تواند با صبر، پافشاری و شخصیت کاریزماتیک خود آن را در نهایت به دست آورد؛ به این می‌گویند هنر فریب‌کاری.
واقعیت این است که هیچ تکنولوژی‌ای در دنیا قادر نیست از حمله مهندسی اجتماعی جلوگیری کند. تنها راه این است که تمام افراد سازمان از وجود مهاجمانی که قصد دارند با فریب و ترفند، آن‌ها را مورد دستکاری روانشناختی قرار دهند، باخبر باشند و درباره اینکه چه اطلاعاتی و چگونه باید از آن‌ها محافظت شود، آموزش ببینند.
به محض اینکه از تمام راه‌هایی که ممکن است احساسات و افکار شما در جهت منافع مهاجم دستکاری شود، به درک بهتری برسید، بهتر متوجه خواهید شد که مورد حمله مهندسی اجتماعی قرار گرفته‌اید.
بدون دیدگاه