بلاک چين در دوج کوين

دوج کوين چگونه کار مي‌کند؟

توسعه‌دهندگان Dodge Quinn براي توسعه اين شبکه از کدهاي يک شبکه به‌نام لاکي‌کوين (Luckycoin) استفاده کردند.

به‌نوعي اين ارز ديجيتال را مي‌توان فورک (انشعاب) از لاکي‌کوين دانست و خود لاکي‌کوين هم فورکي از لايت کوين است.

بنابراين نحوه کار بيت کوين، لايت کوين و Dodge Quinn يکي است و فقط از برخي جنبه‌ها مانند زمان بلاک و عرضه کل متفاوت هستند.

Dodge Quinn مانندBitcoin از فناوري بلاک چين براي حفظ تمرکززدايي خود استفاده مي‌کند.

بلاک چين به‌زبان ساده، يک دفترچه يادداشت ديجيتال (فرض کنيد يک فايل متني ورد) است که اطلاعات آن به‌طور غيرقابل‌تغيير بين همه توزيع مي‌شود .

بنابراين کسي نمي‌تواند صحت چيزي که روي بلاک چين ثبت‌ شده است را انکار کند، چون هرکس يک نسخه از آن را دارد.

اعضاي شبکه دوج کوين که به آنها نود (Node) گفته مي‌شود و شامل ماينرها مي‌شود، تاريخچه‌ تراکنش‌ها را پيش خود نگه مي‌دارند.

زماني که کسي بخواهد با نرم‌افزار کيف پول خود مقداري دوج کوين به ديگري بفرستد، با ارسال درخواست خود در قالب تراکنش نودها را با خبر مي‌کند.

نودها هم دفترچه‌هاي ديجيتالي‌شان را ورق مي‌زنند و موجودي فرستنده را به دست مي‌آورند تا از امکان‌پذيربودن انجام اين تراکنش اطمينان حاصل کنند.

دفترچه ديجيتالي نودها از برگه‌هايي تشکيل شده است که در بلاک چين آنها را با نام «بلاک» (Block) مي‌شناسيم و درون آن‌ها اطلاعات و داده‌ها قرار مي‌گيرند.

تراکنش با قوانين شبکه مغايرتي نداشته باشد، معتبر مي‌شود و همانند خط توليد يک کارخانه، منتظر واردشدن به مرحله بعدي، فرايند تأييد تراکنش مي‌شود.

دوج کوين هم مانند Bitcoin بر اساس الگوريتم اثبات کار (Proof Of Work) يا همان استخراج (ماينينگ) کار مي‌کند.

در حقيقت اين شبکه هم مثل بيت کوين به ماينرهايي متکي است که تراکنش‌هاي آن را تأييد مي‌کنند .

با قدرت پردازش سخت‌افزارهاي خود جلوي تقلب و دستکاري شبکه را مي‌گيرند. پس از آنکه اعضاي شبکه تراکنش‌ها را قبول کردند.

تراکنش‌هاي پذيرفته‌شده در محلي به نام مِم‌پول (mempool) منتظر مي‌مانند تا فرايند تأييدشدن را طي کنند.

يک تراکنش مي‌تواند از سمت چندين ماينر انتخاب شود و در بلاک‌ هريک از آن‌ها قرار بگيرد.

مسافرين هم‌اکنون در اتوبوس‌ها نشسته‌اند و منتظرند که رانندگان حرکت خود را به سمت يک مقصد نهايي آغاز کنند.

اين مقصد نيز در واقع همان تأييدشدن تراکنش است.

با آغاز مسابقه‌اي که ماينينگ يا استخراج نام دارد، رانندگان اتوبوس تلاش مي‌کنند که سريع‌تر از بقيه، تراکنش‌هايشان را به مقصد برسانند.

چون راننده‌ اولي که موفق به انجام اين کار شود، پاداش خوبي از شرکت اتوبوسراني (شبکه) دريافت خواهد کرد.

ماينرها پس از انتخاب تراکنش و قراردادن آن در بلاک‌هاي‌شان، در رقابتي که استخراج نام دارد و لازمه‌اش مصرف انرژي و صرف توان پردازشي است.

مشغول حل‌کردن معماي رياضي بلاک مي‌شوند.

اين معماي رياضي از کنار هم گذاشتن تراکنش‌ها و عبور آن‌ها از فرايند‌هاي رمزنگاري به نام توابع هش، به وجود مي‌آيد.

حل‌کردن اين معماها کار دشواري است که با سخت‌افزارهاي کامپيوتري و دستگاه‌هاي مخصوصي که ماينر نام دارند.

انجام مي‌شود. يافتن پاسخ اين مسائل رياضي در نهايت به تأييدشدن تراکنش‌هاي قرارگرفته در آن بلاک منجر مي‌شود.

پس از پيداکردن معماي رياضي، بلاک حل‌شده در کنار ساير بلاک‌هايي که پيش از اين حل شده‌اند.

با يک ترتيب زماني قرار گرفته و زنجيره‌اي به هم پيوسته از بلاک‌ها شکل مي‌گيرد که در واقع مفهوم بلاک چين يا زنجيره بلاک‌ها را نشان مي‌دهد.